De opdracht
was een toren te bouwen met een van papier gevouwen profiel en een uitstraling
van het beste restaurant ter wereld. De opdracht gaf er ook een plaatje van de
IJffeltoren bij.
De eerste
pagina van de opdracht betrof ook een mooi verhaal van Remy de rat uit de
film Ratatouille die iets wil bereiken en boven iedereen wil uitstijgen. ‘Help
jij hem hierbij?’ zo eindigde het verhaal. Dus uitdaging genoeg!
En natuurlijk
moet (de uitkomst van) een les in beeld worden gebracht, gecommuniceerd
en op gereflecteerd worden en dat ook nog allemaal binnen een (theoretisch)
kader. Voor de
communicatie gebruik ik mijn facebookpagina https://www.facebook.com/meesterArjanHoogenveen/ waar ik enkele zinnen plus
een foto heb geplaatst en een verwijzing naar dit blog. Op mijn YouTubekanaal https://www.youtube.com/channel/UCS6ZHqtkK-qB47kXcOcdB7w heb ik via Flipagram een filmpje geplaatst van alle foto’s. Voor het gehele
verslag inclusief theorie, beelden en reflectie gebruik ik dit blog. Op deze
manier komen al mijn producties van de lessen Beeldende Vorming de komende
weken bij je langs. Zo neem ik je weer een extra stapje mee op mijn weg naar
meester zijn!
Het
bouwproces startte met het verhaal van Remy de rat en zijn droom en wij gingen
daar vorm aan geven. met een restaurant Chez Remy De opdracht hebben we opgepakt dat we de toren trapsgewijs gingen
bouwen. Dit omdat de Eiffeltoren ook van breed naar smal loopt. We zijn
begonnen met een eerste kubus waar we een kleinere kubus op zouden bouwen en
daar weer een kleinere kubus op enzovoort.
In het begin
hebben we ingezet op stevigheid. Daarna zijn we doorgegaan met de focus op hoogte.
De
samenwerking liep uiteen van samen profielen maken van stroken en een verdeling
van taken bij de kubussen maken. Twee van ons waren bezig met de onderste grote
kubus terwijl de derde begon met de tweede kubus die erbovenop kwam.
Gelukkig gaat
het bij dit soort opdrachten niet (alleen) om het eindproduct maar om de weg ernaartoe,
het proces. Het was een mooi project. We hebben heerlijk en dan ook nog eens ’s
avonds laat lopen vouwen, lijmen en bouwen met zijn drieën. Taken verdeeld, positief
naar elkaar, dus goed samengewerkt.
De les vonden
we een goed voorbeeld van Beeldende Vorming. Dit omdat we de ruimte hadden om
onze creativiteit in te zetten. We konden keuzes maken binnen een duidelijk
kader. Aan het eind van de les bleek ook dat de verschillende groepen allemaal
verschillende varianten van de toren hadden gemaakt. Dit is het mooie van
Beeldende Vorming. Niet allemaal dezelfde producten die je dan moet vergelijken
op, ja op wat eigenlijk en dat degenen met de laagste beoordeling zich, zacht
gezegd, niet fijn voelen. Nu was elke toren anders en iedereen zijn verhaal op
weg naar de toren ook anders.
Qua
basistechnieken kunnen we nog wat verbeteren. Bijvoorbeeld hoe maak je een stevig
raamwerk van profielen. Het beheersen van bepaalde technieken vind ik een
basisvoorwaarde voor Beeldende Vorming. Het is ook fijn als je niet alleen enthousiast
wordt van het proces maar ook van het eindproduct.
Dan de
theorie van het driefasen model. Dit is een model hoe je een les Beeldende
Vorming opbouwt voor de kinderen. Voor jou als leerkracht zijn er nog twee
extra fasen.
Allereerst vooraf de extra leerkrachtfase dat je de opdracht
bedenkt.
De eerste leerling fase is het meenemen van
de kinderen in de belevingswereld oftewel de receptieve fase. Receptie betekent
letterlijk het openstaan voor beelden, inspiratie. Het inspireren van de
kinderen. Hieraan voldeed de opdracht door het verhaal over Remy de rat en zijn
droom die ook ons inspireerde om een heel mooi restaurant te gaan maken. Voordat
met de tweede leerling fase gestart kan worden moet je als leerkracht de
spullen voor de kinderen klaar leggen. Vanuit het argument van de ontwikkeling
van de motorische vaardigheden laat een leerkracht de kinderen soms bijvoorbeeld
zelf de stroken papier knippen. Ik ben het hier niet mee eens. Motoriek
ontwikkelen kan ook bij genoeg andere activiteiten op de dag. Bij beeldende
vorming wil je ook toekomen aan het creatieve deel en daarmee aan de
productiefase. Voordat je met deze fase start leg je de techniek uit en licht je
de opdracht toe; oftewel geef je het kader van de opdracht aan. Deze
productiefase beslaat het grootste deel van de les omdat hier de kinderen hun
creativiteit in kwijt kunnen. Ze mogen nu zelf aan de slag!
De laatste
leerling fase is de reflectieve fase. Hierbij kijken we naar de goede aspecten van alle
producten. We blikken terug op het
proces en pakken de opdracht er nog eens bij.
Als leerkracht heb je dan nog de laatste
leerkrachtfase, de evaluatie. Hoe vond ik de les gaan? Hoe had ik
het allemaal gepland en hoe ging het in de praktijk? Wat kan ik voor een
volgende keer aanpassen? Wat leer ik hier zelf van?
Dit was
hiermee de eerste opdracht Beeldende Vorming. Tot volgende week!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten