Een levend dier in de klas is een stage-opdracht. Ik heb gekozen voor de baardagaam, een hagedissoort. Helemaal veilig want geen haren en dus geen last van allergieën. Helemaal didactisch verantwoord want en een dier dat de kinderen niet kennen en een dier dat beweegt dus uitdagend voor die kinderen.
Helemaal ook naar Honselersdijk 7 uur 's ochtends vroeg en in de file 2 uur terug om op te halen en dezelfde reis twee dagen later om de baardagaam terug te brengen.
Helemaal ook naar Honselersdijk 7 uur 's ochtends vroeg en in de file 2 uur terug om op te halen en dezelfde reis twee dagen later om de baardagaam terug te brengen.
Maar je krijgt er ook iets voor terug!!!!!! Pluk onze poes en dus de baardagaam die twee dagen lang aan territoriumdrift doen. Beiden tegen het glas van het terrarium klimmen. Beiden de borst of voor de agaam dan de baard vooruit om indruk te maken! Mooi om te zien!
Het belangrijkste waren natuurlijk de kinderen van mijn stagegroep!! Gaaf om te merken wat een levend dier doet met kinderen van 10/11 jaar, zowel de lieve verlegen meisjes als de stoere jongens. Ik leer om de kinderen zo uitdagend mogelijke activiteiten aan te bieden. Leren doe je maximaal als je iets leuk vindt. Orde is dan geen issue toch?
Nou, het kan ook te uitdagend! Geweldig om te zien hoe mooi de kinderen het vonden. Ik had vooraf met de kinderen gesproken over dierenwelzijn en afspraken gemaakt hoe om te gaan met het dier en ook met je eigen enthousiasme. Natuurlijk had ik nog niet gezegd welk dier, het moest spannend blijven!
De kinderen vonden het zo leuk. Ze wisten ook al zo veel. De een was geboren in Australië waar ook de baardagaam leeft, de ander had pas een verjaardagsfeest gehad met als activiteit ook levende dieren en ook een hagedissoort. De volgende was weer geïnteresseerd in reptielen. Wel orde-issues omdat de kinderen in hun enthousiasme bijna letterlijk over elkaar heen en over de baardagaam vielen. Dit hielp mij weer om te oefenen met mijn hele zijn om de activiteit toch zo goed mogelijk te laten verlopen. Mijn plek in de groep, mijn stemgeluid, het belonen van de kinderen en toch ook het straffen of beter gezegd het niet belonen van de kinderen.
Aan het eind van de les heb ik de kinderen een compliment gegeven. Niet voor hun gedrag naar en op elkaar, want dat kon beter. Wel voor hun gedrag naar de baardagaam. Het respect voor het levend dier was en bleef goed. En zoals mijn mentor tegen mij zei: " Ook deze activiteit heb je weer in je instrumentenkoffer". Ja, zo is het ook!
Mooie feedback van de kinderen aan het eind van de les: "Gaaf om een keer met een levend wezen te werken en niet een plaatje of een filmpje" en "Het was echt een dier dat voor ons bijzonder is, en niet een kip of konijn die we ook thuis hebben". Tsja, dat zal ook wel weer te maken hebben met de achtergrond van de kinderen
.
Ik spreek je later weer!
Het belangrijkste waren natuurlijk de kinderen van mijn stagegroep!! Gaaf om te merken wat een levend dier doet met kinderen van 10/11 jaar, zowel de lieve verlegen meisjes als de stoere jongens. Ik leer om de kinderen zo uitdagend mogelijke activiteiten aan te bieden. Leren doe je maximaal als je iets leuk vindt. Orde is dan geen issue toch?
Nou, het kan ook te uitdagend! Geweldig om te zien hoe mooi de kinderen het vonden. Ik had vooraf met de kinderen gesproken over dierenwelzijn en afspraken gemaakt hoe om te gaan met het dier en ook met je eigen enthousiasme. Natuurlijk had ik nog niet gezegd welk dier, het moest spannend blijven!
De kinderen vonden het zo leuk. Ze wisten ook al zo veel. De een was geboren in Australië waar ook de baardagaam leeft, de ander had pas een verjaardagsfeest gehad met als activiteit ook levende dieren en ook een hagedissoort. De volgende was weer geïnteresseerd in reptielen. Wel orde-issues omdat de kinderen in hun enthousiasme bijna letterlijk over elkaar heen en over de baardagaam vielen. Dit hielp mij weer om te oefenen met mijn hele zijn om de activiteit toch zo goed mogelijk te laten verlopen. Mijn plek in de groep, mijn stemgeluid, het belonen van de kinderen en toch ook het straffen of beter gezegd het niet belonen van de kinderen.
Aan het eind van de les heb ik de kinderen een compliment gegeven. Niet voor hun gedrag naar en op elkaar, want dat kon beter. Wel voor hun gedrag naar de baardagaam. Het respect voor het levend dier was en bleef goed. En zoals mijn mentor tegen mij zei: " Ook deze activiteit heb je weer in je instrumentenkoffer". Ja, zo is het ook!
Mooie feedback van de kinderen aan het eind van de les: "Gaaf om een keer met een levend wezen te werken en niet een plaatje of een filmpje" en "Het was echt een dier dat voor ons bijzonder is, en niet een kip of konijn die we ook thuis hebben". Tsja, dat zal ook wel weer te maken hebben met de achtergrond van de kinderen
.Ik spreek je later weer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten